طراحی از دفتر دِآ : نادر تهرانی و مونیکا پانس دِلئون                                 BANQ Rectaurant

بوستن، ماساچوست، امریکا، 2008

نیازهای برنامه و دکوراسیون داخلی این رستوران 325 متر مربعی تنها شامل یک اتاق غذاخوری خصوصی بود که میتوانست محصور باشد. بخشی از فضای دکوراسیون داخلی با نیمکت های طویلی با قابلیت جادهی 20 نفر اشغال شده و اتاق مخصوص نوشیدنی و یک فضای استراحت / کافه ی مجزا نیز در طراحی داخلی پیش بینی شده است.

طی بازدید از فضای اولیه و ملاقات با مشتریان، معماران و طراحان دکوراسیون داخلی دریافتند که بنا از سیستم های سازه ای و مکانیکی ای بهره مند است که امکان ترکیب با فضاهای داخلی را دارد. شاید ساده ترین  راه حل میتوانست این باشد که سقف، داکت ها و لوله کشی را به رنگ سیاه در آورند تا به این ترتیب محو و از دیدرس پنهان شوند، ولی هزینه ی ساخت و ساز تقریبا 5/1میلیون دلاری ( به جز تجهیزات آشپزخانه ) به آنها اجازه داد تا دست به اقدام جالب تری بزنند. نادر تهرانی می گوید سوالی که برای تیم دِآ مطرح شد این بود که "چطور همه چیز را به سمت جلو پیش برده و چنان کنترل کنیم که هم از مزیت ارتفاع بهره مند شویم و هم بیشترین انعطاف پذیری را به پلان و دکوراسیون رستوران بدهیم؟"

وی پاسخ را هنگامی که در حال عبور از فرودگاه شیفول آمستردام بود یافت. او دید که سیستم فلزی سقف این فرودگاه به عنوان زورقی قابل رؤیت و پنهان کننده ی زیرساخت های پشت خود عمل می کند. به جای فلز، معماران و طراحان دکوراسیون داخلی سیستم عجیبی از تخته های چندلای درخت غان بالتیک را به روش CNC milling ساختند. به منظور به کار گیری تاسیسات به جای چشم پوشی از آنها، معماران آنها را تبدیل به بسته های کوچک کردند. حرکت موجی سقف کاذب ، هنگامی که پیرامون خود را می پوشاند و به ستون ها، اتاق نوشیدنی، سیستم آبپاش، داکت ها، پنجره ها و حتی علائم خروج می رسد، خود را بهتر نشان می دهد.

یکصد و شصت و هشت تخته سه لای شیاردار (هر یک مشتمل بر چهار تا ده جزء سازنده) توسط گیره های فلزی در طول سقف رستوران آویخته شده و از جلو به عقب اتاق ادامه می یابند. هیچ دو قطعه ای شبیه به هم نیستند. ضخامت این خطوط شیاردار از سه سانتیمتر در نزدیکی دیوارها تا 15 سانتیمتر در وسط و 45 سانتیمتر در اطراف اتاق نوشیدنی و ستون ها تغییر می کند. فضای میان این خطوط نیز از حدود 23 سانتیمتر در مرکز رستوران تا 5/7 سانتیمتر در اطراف ستون ها متغیر است و ریتمی از تراکم و گشودگی را در دکوراسیون داخلی به وجود می آورد. کفسازی ها، رومیزی ها و نیمکت ها هم زمینه ای راه راه در دکوراسیون رستوران و در طول اتاق غذاخوری به وجود می آورند و به طور بصری آن را از سالن استراحت جلوی ساختمان جدا می کنند. در سالن استراحت، بخش کافه، کفسازی و رومیزی ها از چوب تیره ی درخت گردو ساخته شده اند و جلوه زیبایی به دکوراسیون داخلی فضا می بخشند.

قسمت اتاق غذاخوری خصوصی رنگ سبز به بخش های چوبی داخلی و در دیواره ی مات اعمال شده و یک جداره ی رزین در جایگاه انتظار تعبیه شده است. در خلال آفریدن یک چشم انداز داخلی متمایز، سقف به عنوان نقطه ای مقابل به فضاهای خارجی در نظر گرفته شد. تهرانی در خصوص ارتباط میان سقف و نما می گوید: "بیشتر بر اساس ناهماهنگی است تا یکپارچگی."

دفتر معماری دِآ در ترکیب طرحی مجهز به امکانات مالی خوب با یک روح جسور توانست بیشترین کارکرد را از سیستم ساده ی ظریف موجود ببرد. معماران در اقدامی منحصر به فرد، طی فرایند پنهان کردن سیستم مکانیکی و تامین صفحه ی آکوستیک به منظور تقلیل صدا برای کاربران، هویت میژه ای به دکوراسیون رستوران بخشیدند، در حالی که زیرساخت را هم از دید پنهان کرده و به طرزی نمایشی حالتی از حرکت به آن دادند. رستوران بنکیو یک معماری توأم با دکوراسیون داخلی فوق العاده را پیش روی شما قرار می دهد که به اشتیاق در صدد جلب توجه شماست و هرگز به مهمانانش اجازه نمی دهد جایی که در آن هستند را فراموش کنند. این رستوران با ظاهری نمایشی دست به خلق فضایی زده که صرف غذا در آنجا واقعا تجربه ای لذت بخش باشد.

منبع: مجله هنر معماری